Wie klopt daar aan de tempelpoort Een vrije man die heeft gehoord Dat hier wij ook vrijheid eren En zonder tweespalt compareren Over dat bindt en scheidt Thans in onze eigen tijdWij laten graag zo’n man naar binnen Om ook de arbeid te beginnen Doch staande in de broederketen Beklemt ons toch soms het geweten Want d’árbeid kent een voorbehoud De kandidaat slecht toevertrouwdOmdat als instituut met grenzen Wij hen die wel de vrijheid wensen Om broederschap breed te beleven In lijn met ’t maconnieke streven Deez’vrijheid trachten te beletten Met nu wel achterhaalde wetten.Wij lopen daarom uit de pas Met wat ooit ons bestaansrecht was Om samen met gelijkgezinden Te zoeken wat kan samenbinden Maar dat lijkt na 300 jaar Helaas nog een loos gebaar.Toch zal wat ons tezamen samenbracht Door Wijdheid, Schoonheid en met Kracht Opnieuw weer moeten prevaleren Om onze reis te mandateren Naar eenheid in verscheidenheid Als Omen voor een nieuwe tijd.